آیا با بسیاری از مشتریانی روبرو شده اید که نمی دانند کدام محصول سفید کننده را به دنبال آن می گردند؟ به هر حال ، آنها فقط سفید می خواهند. از طریق بحث دقیق و عمیق ما ، دریافتیم که این مال ما نیستبراق کننده نوریاین برای مشتریان مناسب است ، اما یکی دیگر از عامل های سفید کننده یا دی اکسید تیتانیوم. بنابراین تفاوت بین این سه و نحوه استفاده از آنها چیست؟ در مرحله بعد ، شرکت فناوری انرژی Hangzhou Tongge ، Ltd. تجزیه و تحلیل مفصلی انجام خواهد داد.
براق کننده نوری یک رنگ فلورسنت یا رنگ سفید است و همچنین یک ترکیب آلی پیچیده است. ویژگی آن این است که می تواند نور حادثه را برای تولید فلورسانس تحریک کند ، به طوری که ماده رنگ شده اثر درخشان شبیه به فلوئوریت به دست می آورد و باعث می شود ماده ای که توسط چشم غیر مسلح بسیار سفید دیده می شود.
دی اکسید تیتانیوم یک رنگدانه مهم شیمیایی معدنی است و همچنین یک رنگدانه سفید بسیار خوب است. همچنین دارای عملکردهای تقویت ، ضد پیری و پر کردن است. این ماده به طور گسترده در محصولات لاستیکی و پروفایل لوله های پلاستیکی استفاده می شود.
عوامل سفید کننده برخی از مواد شیمیایی هستند که می توانند مولکول های رنگی را از طریق واکنش های ردوکس به مولکول های بی رنگ تبدیل کنند تا رنگ را برای دستیابی به عملکرد وسایل سفید کننده از بین ببرند یا روشن کنند.
عملکرد درخشان کننده های نوری تبدیل تابش ماوراء بنفش نامرئی است که توسط محصول به تابش فلورسنت بنفش آبی جذب می شود ، که تشعشع نور زرد اصلی را تکمیل می کند تا به نور سفید تبدیل شود و از این طریق سفید بودن محصول را در زیر نور خورشید بهبود می بخشد.
دی اکسید تیتانیوم به طور کلی به عنوان یک رنگ پایه برای سفید کردن استفاده می شود و همچنین می تواند برخی از اجزای رنگی دیگر را برای افزایش سفیدی پوشش دهد.
مواد سفید کننده از طریق واکنشهای شیمیایی مانند کاهش ، از بین بردن و مهار فعالیت اکسیدازهای غذایی و فاکتورهای رنگ آمیزی مواد غذایی ، اکسیژن مصرف می کنند و باعث می شوند که رنگدانه های قهوه ای مواد غذایی محو شوند یا از قهوه ای شدن جلوگیری کنند. در عین حال ، آنها همچنین اثر ضد عفونی کننده خاصی دارند.
هر دوبراق کننده نوریو دی اکسید تیتانیوم مواد سفید کننده فیزیکی هستند و با سایر مواد اولیه واکنش نشان نمی دهند ، در حالی که عوامل سفید کننده از طریق واکنش های شیمیایی به سفید شدن می رسند. بین سفید شدن فیزیکی براق کننده های نوری و دی اکسید تیتانیوم تفاوت هایی وجود دارد. دی اکسید تیتانیوم عمدتاً برای پوشش استفاده می شود که ممکن است مشکلاتی مانند پوشش ناهموار و قدرت پوشش کافی ایجاد کند. با جذب و بازتاب نور ، سفید کننده های نوری را سفید می کند و اثر سفید کننده یکنواخت تر است و دارایی نور بالایی دارد. برخی از تولید کنندگان از براق کننده نوری و دی اکسید تیتانیوم استفاده می کنند و اثر آن 1+1 بیشتر از 2 است.
